mask

Plastyfikacja – zmiana właściwości tworzyw sztucznych

plastikowe śmieci

Technologia plastyfikacji

Proces plastyfikacji tworzyw sztucznych to nowoczesna technologia polegająca na zastosowaniu specjalnych domieszek, które zmieniają właściwości masy i nadają jej większą elastyczność. Oznacza to, że staje się ona o wiele łatwiejsza do formowania pożądanych kształtów w znacznie niższych temperaturach.

Proces plastyfikacji polega na mieszaniu w specjalnych urządzeniach do wtryskiwania tradycyjnych polimerów oraz substancji zwanych plastyfikatorami. Do tej grupy zaliczają się między innymi estry alkoholi i kwasów karboksylowych – szeroka gama związków ftalanowych i nieftalanowych. Główne zadania plastyfikacji to osłabienie wiązań międzycząsteczkowych polimerów, zmiana stosunku fazy krystalicznej do amorficznej w masie tworzywa oraz ujednolicenie jego mikrostruktury.

Układy plastyfikujące

Uplastycznianie struktury tworzywa sztucznego następuje wewnątrz wtryskarki lub wytłaczarki, a odpowiedzialny za ten proces jest jej układ plastyfikujący. To złożony podzespół maszyny, w którym współpracuje ze sobą ślimak i cylinder wtryskarki, zawór zamykający, głowica i dysza lub – w przypadku wytłaczarek – ślimak i cylinder wytłaczarki oraz segmenty ślimaków i cylindrów w układzie dwuślimakowym. Jednostka odpowiedzialna za plastyfikację jest najważniejszym elementem każdej wtryskarki i wytłaczarki, odpowiedzialnym za przetwarzanie masy tworzywa, jej uplastyczniane, homogenizowane, porcjowanie i wtryskiwane. Dlatego układy plastyfikujące muszą sprostać trudnym warunkom pracy, a ich konstrukcjom stawia się wysokie wymagania. Oczekiwane są m.in.: wysoka wydajność pracy, stały pobór materiału w czasie jednego obrotu ślimaka, stop materiału o dobrej odporności termicznej i mechanicznej, uniwersalność zastosowania do różnych mieszanek oraz ekonomiczna eksploatacja.